śp. płk Michał Sumisławski - pogrzeb

2017-04-19

12 kwietnia 2017 r. zmarł w wieku 93 lat
płk w st.spocz. Michał Sumisławski

Kombatant II wojny światowej. Saper.

Nauczyciel akademicki w Wyższej Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej.

Były prezes jeleniogórskiego Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 19 kwietnia na starym cmentarzu komunalnym w Jeleniej Górze .

Cześć Jego pamięci.

 

Zmarłego pożegnali m.in.:

  • w imieniu żołnierzy, przyjaciół i znajomych płk Marek Gołębiowski (prezes JSŻR "Radar")
  • w imieniu inwalidów wojennych oraz osób niepełnosprawnych -  Ryszard Grek

Wojskową asystę honorową wystawił 23 Śląski Pułk Przeciwlotniczy z Bolesławca.




Pogrążona w smutku Rodzino!
Szanowni Zebrani!

Spotkaliśmy się dzisiaj tutaj, na Starym Cmentarzu Komunalnym w Jeleniej Górze, aby pożegnać na zawsze i odprowadzić na wieczną wartę, naszego kolegę, współpracownika, przyjaciela, żołnierza, społecznika, sapera

śp. płk. w st. spocz. Michała SUMISŁAWSKIEGO,

który w minioną środę – 12 kwietnia 2017 roku - zakończył swoją ziemską wędrówkę.

Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie we własnym mieszkaniu przy ul. Szkolnej w Jeleniej Górze.

  • Urodził się 22 sierpnia 1924 r. w miejscowości Hnilcze, powiat Podhajce, województwo Tarnopol w II Rzeczypospolitej – dzisiejsza Ukraina.
    Do czasu wybuchu II wojny światowej w 1939 roku ukończył Szkołę Powszechną i rozpoczął naukę w gimnazjum.
    Lata wojny i okupacji spędził przy rodzicach na gospodarstwie w rodzinnych stronach.
  • Po przejściu frontu przez Kresy i Lubelszczyznę latem 1944 roku, 22 sierpnia 1944 roku w swoje 20 urodziny został powołany przez Rejonową Komendę Uzupełnień Jarosław do Wojska Polskiego i skierowany do jednostki saperów formującej się w Petkini koło Jarosławia.
    We wrześniu tegoż roku przyjęty został do Podoficerskiej Szkoły Saperów przy 2. Pułku Zapasowym w Jarosławiu.
    Po czteromiesięcznym szkoleniu i zdaniu egzaminu wojennego na sapera w styczniu 1945 roku rozkazem personalnym Dowódcy Szkoły Podoficerskiej otrzymał stopień kaprala i skierowany został do 2. Brygady Saperów przy 1. Armii WP.
    Objął tam stanowisko dowódcy drużyny 1. plutonu, 2. kompanii, 29. batalionu saperów.
  • W ramach operacji ofensywy styczniowej w składzie 1. Armii WP uczestniczył w zabezpieczeniu forsowania przez polskie jednostki wojskowe rzeki Wisły pod Warszawą.
    Jego drużyna była w składzie Punktu Kontroli Przeprawy. Zima 1945 roku była sroga i wojsko przyprawiało się przez Wisłę skutą lodem (14 i 15 stycznia 1945 r.).
    Po krótkim odpoczynku w Górze Kalwarii (15 i 16 stycznia 1945 r.), saperzy pomaszerowali do Warszawy (17.01.1945 r.).
  • 19 stycznia 1945 roku kpr. Sumisławski brał udział w defiladzie jednostek 1. Armii WP
    w wyzwolonej Warszawie.
  • Od 21 stycznia do końca maja 1945 roku uczestniczył w akcji rozminowania terenów nadwiślańskich, m.in. w okolicach miejscowości Zwoleń, Kozienice, Warka, Puławy, Radom i innych.
  • 31 maja 1945 roku został podchorążym Oficerskiej Szkoły Saperów w Przemyślu. W 1946 roku Szkołę przeniesiono do Wrocławia i nadano nazwę: Oficerska Szkoła Inżynieryjno-Saperska.
  • W styczniu 1947 roku wraz z innymi podchorążymi uczestniczył w obronie Mostu Grunwaldzkiego we Wrocławiu przed zniszczeniem przez napierającą krę lodową.
    Za zaangażowanie, odwagę i poświęcenie w akcji obrony mostu przed żywiołem został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi RP i awansowany do stopnia sierżanta podchorążego.
  • 9 maja 1948 roku ukończył Szkołę Oficerską i rozkazem personalnym MON otrzymał stopień podporucznika.
    Po promocji został skierowany do dalszej służby w Brzegu nad Odrą, na dowódcę plutonu 1. batalionu w Warszawskim Pułku Pontonowym.
  • W 1950 roku rozkazem wyższych przełożonych jego pluton zostaje skierowany do rozminowania zagrożonych terenów w powiatach: Trzebnica, Milicz, Oborniki i Namysłów w ówczesnym województwie wrocławskim.
    W Pułku Pontonowym w Brzegu służył do 1957 roku, gdzie otrzymał stopień kapitana.
  • Jesienią 1957 roku przeniesiony został do Samodzielnego Batalionu Saperów przy 5. Dywizji Pancernej do Kostrzynia nad Odrą. Tam saperzy kontynuowali rozminowanie terenów wzdłuż rzeki Odry w pasie na długości 50 km.
  • Po wykonaniu zadania w 1959 roku został przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu na stanowisko wykładowcy. (W 1965 roku przemianowaną na Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Inżynieryjnych .
  • Pod koniec lat 60–tych ukończył studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Wrocławskiego.
  • W 1970 roku w stopniu majora przeniesiony zostaje służbowo do Jeleniej Góry do Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej na stanowisko starszego wykładowcy szkolenia saperskiego.
  • W 1972 roku rozkazem MON awansowany zostaje do stopnia podpułkownika.
  • W marcu 1974 roku został członkiem kombatanckiego Koła Związku Bojowników o Wolność i Demokrację przy WOSR, w którym pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej do 1988 roku.
    5 czerwca 1975 roku, po 31 latach służby w Wojsku Polskim, ze względu na stan zdrowia, został przeniesiony do rezerwy.

Odznaczony wieloma medalami państwowymi, resortowymi i kombatanckimi w tym:

  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski;
  • Srebrnym Krzyżem Zasługi;
  • Srebrnym Medalem Virtuti Militari – Zasłużonym na Polu Chwały.

Po przejściu na emeryturę wojskową nadal aktywnie działał w związkach i organizacjach kombatanckich.
Systematycznie uczestniczył we wszystkich uroczystościach rocznicowych i patriotycznych organizowanych w mieście i regionie.. Służył życzliwie - jak zawsze - radą i doświadczeniem. W relacjach z ludźmi koleżeński i otwarty. Chętny do wspomnień.

Pułkownik Michał Sumisławski był moim, jak i wielu tutaj przybyłych, nauczycielem
i wychowawcą w czasie studiów w WOSR. Miał autentyczny autorytet fachowca, sapera, żołnierza, praktyka. Był wymagający i surowy, ale sprawiedliwy. Bezpieczeństwo i przestrzeganie przepisów oraz obowiązujących wymogów i reguł stawiał na pierwszym planie. Nigdy Jego grupa nie miała tragicznych wypadków.
Od 2010 roku byliśmy po imieniu. Byłem dumny z tego z tego faktu. Traktowałem to, jako swoistą nobilitację. Dzisiaj na tej smutnej ceremonii dziękuję Ci Michale, że dostąpiłem tego zaszczytu.
Było dla mnie wielkim wyróżnieniem i satysfakcją, kiedy poprosiłeś mnie abym w sierpniu 2014 roku, prowadził uroczystości rocznicowe Twoich 90 urodzin w Domu Spotkań „Arka”, gdzie w gronie rodziny i przyjaciół, kolegów i zaproszonych gości mogliśmy wspominać Twoją bogatą i ciekawą drogę przez życie.

W listopadzie 2016 roku Kapituła Bractwa Liderów z Warszawy mianowała płk. Michała Sumisławskiego na stopień generała brygady z prawem noszenia w trakcie uroczystości munduru według historycznego wzoru obowiązującego w Wojsku Polskim w okresie 1918 – 1939.

 

Szanowni Państwo!

Żegnamy dziś żołnierza-patriotę.
Żegnamy człowieka szczególnych zalet. Społecznika.
Żegnamy oficera wojennego pokolenia. Pokolenia autentycznej, wszechstronnej, rozległej wiedzy, umiejętności i doświadczenia.
Żegnamy oficera wielkiego zaangażowania i zasług dla obronności naszego kraju.
Żegnamy fachowca, pasjonata zawodu żołnierza, wykładowcę i sapera.

Pochylmy głowy nad trumną śp. płk. Michała Sumisławskiego, w zadumie nad nieuchronnością mijającego czasu.

Wyrazy smutku, żalu i współczucia dla wszystkich najbliższych, dla całej Rodziny kieruję do żony i dzieci, od całego środowiska wojskowego Jeleniej Góry, kombatantów, pracowników wojska, sąsiadów i znajomych.

Łączymy się z Wami w bólu z powodu nieodwracalnej straty bliskiej osoby.

Żegnaj Przyjacielu Michale!

Żegnaj Pułkowniku!

Cześć Twojej pamięci!

 

płk w st. spocz. mgr Marek Gołębiowski
Prezes JSŻR „Radar”
Jelenia Góra, 19 kwietnia 2017 r.